Riche Hawtin (CA)

Riche Hawtin jest jednym z pionierów brzmień acid house i minimal. Zaczynając od Detroit przeszedł pełną drogę rozwoju muzyki techno cały czas będąc w czołówce najważniejszych twórców.

Urodził się w Wielkej Brytanii w 1970 roku ale muzyką zainteresował się dopiero gdy w 1979 roku przeprowadził się do Kanady do Windsoru. Na początku był to breakdance i słuchanie kolekcji winyli (Tangerine Dream, Kraftwerk,...) swojego ojca. Potem odkrył nadające z Detroit stacje radiowe - audycje Electrifying Mojo oraz The Wizard (Jeff Mills) zrobiły na nim bardzo duże wrażenie tak, że zaczął poszukiwania płyt w pobliskim Detroit. Stał się również bywalcem imprez oraz poznał wiele z legendarnych dzisiaj postaci techno. W końcu sam zaopatrzył się w gramofony i zaczął występować jako dj w klubie The Shelter. Razem z Kenny Larkinem próbował swoich sił jako twórca ale brak sprzętu nie pozwolił im na stworzenie pełnych nagrań. Na szczęście udało mu się poznać pochodzącego z Włoch Johna Acquavive, którego domowe studio posłużyło do przygotowywania muzyki na audycje radiowe Derricka Maya.W 1990 roku Hawtin i Acquaviva założyli własną wytwórnię nazwaną Plus 8. Pierwsze wydawnictwa podobnie jak Underground Resistance swoim charakterem zbliżały się do hardcore i szybko zdobyły popularność w USA oraz w Europie. Częste wizyty na "starym kontynencie" pozwoliły na przyciągnięcie do labela kolejnych postaci i zdobycie nowych doświadczeń takich jak zastąpienie setów dj-skich występami live. Pierwsze solowe nagrania Hawtina zostały wydane pod pseudonimem F.U.S.E. (Futuristic Underground Subsonic Experiments) i z biegiem czasu coraz bardziej oddalały się od hardcore kierując się w stronę dźwięków bardziej stonowanych, eksperymentalnej elektroniki. Mimo odejścia od najbardziej popularnego nurtu w UK Hawtin związał się z brytyjskim labelem Warp. Tutaj powstał singiel "Loop" będący efektem współpracy z grupą LFO oraz album FUSE "Dimension Intrusion". Rezygnując z samplowania Hawtin ujawnił swoją fascynację kwaśnymi dźwiękami z TB 303. Wydany pod dzisiaj najbardziej znanym pseudonimem Plastikman (i z popularnym logo - "tańczącym gremlinem") album "Sheet One" jest bardziej minimalny od poprzednich nagrań a dźwięk przestrzenny i bardzo tajemniczy. Sporo zamieszania wywołała sama okładka płyty ponieważ wykonaniem bardzo przypominała papierki nasączone LSD. Kolejne poszukiwania muzyczne to ambientowa płyta nagrana wspólnie z Petem Namlokiem, housowa EP'ka "Bang The Box" oraz kolejny, jeszcze bardziej minimalny, nagrany praktycznie na samych automatach perkusyjnych album Plastikamana - "Music" (label - Novamute).

Kolejna miała być płyta "Klinik" ale nagrania zostały porzucone na kilka lat, ukazały się dopiero na płycie "Artifakts [bc]". Postępująca minimalizacja muzyki Hawtina zaczęła osiągać swoje apogeum w serii limitowanych abstrakcyjnych singli Concept 1 (potem zebrane na specjalnej kompilacji), które charakterem przypominały nagrania z Chain Reaction. Rozwinięciem tego stylu stały się album "Consumed". Głębokie, oszczędnie dawkowane dźwięki z dodatkiem dubowych basów wydają się jakimś sound trackiem i znowu nieco przypominają klimaty Chain Reaction ale płyty nie daje się porównać do albumu żadnego innego artysty. Następne nagrania z serii Concept to trochę inny eksperyment - ukazują się w systemie dźwięku przestrzennego na płycie DVD a dodatkowo są zaopatrzone w animacje stworzone razem z Geoffem Marshallem. Hawtin również nie zapomina o muzyce przeznaczonej do klubów bo taki charakter ma EP'ka Minus Yellow a potem Minus Orange - są to świetne klubowe hity powstałe z remiksu utworu "Oh Yeah" grupy Yello.

Richie Hawtin jest nie tylko uznanym artystą-producentem ale również prawdziwym artystą-DJ'em. Zawsze stara się aby jego sety nie były tylko odtwarzaniem płyt ale pewną formą live actu. Próbką takiego setu jest album "Decks, EFX & 909" - połączenie wielu utworów Hawtina i innych twórców techno z dźwiękami automatu perkusyjnego oraz dodanymi efektami powoduje, że całość brzmi jak jeden remiks. Jeszcze dalej posuwa się na płycie "DE9: Closer To The Edit" - która stanowi połączenie sampli z ponad 100 kawałków.

Jakie będa kolejne kroki artysty, to wie tylko sam Richie Hawtin ale można spodziewać się dalszej wizualizacji muzyki innymi rodzajami sztuki, które również bardzo go interesują

Źródło: www.techno.gra.pl